Kaczki, gęsi i łabędzie cz.I (Polska)

Kolejną grupą znaczków którą udało mi się zebrać w większej ilości aby można było to zaprezentować na blogu są kaczki, gęsi i łabędzie tworzące razem rodzinę kaczkowatych.
Jest to rodzina ptaków z rzędu blaszkodziobych, która obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat.
Całość podzieliłem na III części.
Cześć pierwsza to kaczkowate na znaczkach Poczty Polskiej:


1964
Katalog Fischer - nr 1348
Katalog Michel - nr 1496

Płaskonos (Spatula clypeata) na znaczku z serii "Ptaki Wodne" z 1964 roku.
Kaczor należy do najefektowniej ubarwionych kaczek. Ma czarną, zielono połyskującą głowę, białą pierś i rdzawe boki. Samica jest brązowo nakrapiania. Spośród wszystkich kaczek wyróżnia się łyżkowato rozszerzonym dziobem służącym do odcedzania pokarmu z wody.
W Polsce nielicznie gnieździ się na całym niżu.

1968
Katalog Fischer - nr 1749
Katalog Michel - nr 1896
Rysunek krzyżówki (Anas platyrhynchos) pojawia się na znaczku z serii łowiectwie w malarstwie.
Krzyżówka to nasza najpospolitsza kaczka, którą można spotkać licznie wszędzie: na jeziorami, stawami, rzekami.
Samiec w szacie godowej ma zielono opalizującą głowę, odgraniczoną od reszty ciała białą obrożą. Przez cały rok ma żółty dziób z czarnym końcem oraz rudą pierś, co jest ważne przy odróżnianiu go od samicy, gdy krzyżówki są w szacie spoczynkowej. Pierś jest cała brązowa, opalizująca, grzbiet również, ale matowy. Złożone skrzydła brązowe, gdzieniegdzie nieco szare. Pokrywy nad i podogonowe czarne, przy czym na tych pierwszych para zakręconych piór. Na początku są normalne, dalej zwężają się i zawijają. Niektóre są całkowicie zawinięte, inne tylko zagięte. Białe sterówki z szarym środkiem, pomarańczowe nogi.
Samica ma mniej kontrastowe ubarwienie. Pomarańczowy dziób z czarnym wierzchem, u poszczególnych osobników różnej wielkości. Biało-kremowo-beżowa głowa, charakterystyczna, ciemna przepaska przez oko. Ogólnie pióra przypominają nałożone na siebie łuski, pomarańczowo-brązowe. Na spodzie ciała „łuski” są drobniejsze, w okolicach tyłu również. Białe sterówki. Pisklęta żółtokremowe z czarnym wierzchem ciała i przepaską przez oko.
Od krzyżówki pochodzą kaczki domowe.

1970

Katalog Fischer - nr 1841
Katalog Michel - nr 1988

Ponownie znaczek z opisywaną już krzyżówka z serii "Ptaki Łowne".
Tym razem ładnie przedstawiony samiec w szacie godowej na znaczku autorstwa Jerzego Desselbergera.

1981
Katalog Fischer - nr 2606-2607
Katalog Michel - nr 2750-2751

Dwa znaczki z serii "Łowiectwo".
Pierwszy przedstawia kolejny raz krzyżówkę.

Na drugim znaczku pojawia się błąd. Przedstawiony jest rysunek bernikli białolicej (Branta leucopsis), rzadkiej u nas na przelotach, podpisanej jako gęś gęgawa (Anser anser), która nielicznie lęgnie się w Polsce (ok 1500 par), za to jest bardzo liczna na przelotach.

1983
Katalog Fischer - nr 2703
Katalog Michel - nr 2851

Z serii "Ochrona Środowiska" mamy znaczek z rysunkiem pospolitego i znanego chyba wszystkim łabędzia niemego (Cygnus olor).

1985
Katalog Fischer - nr 2850-2855
Katalog Michel - nr 2998-3003


Seria "Ptaki - dzikie kaczki".

Przedstawia ona 6 gatunków naszych lęgowych kaczek (oprócz Edredona, który zimuje u nas na Wybrzeżu):

- Cyranka (Anas querquedula) - Niewielka kaczka (dł.: 36–41 cm).
W Polsce nieliczny ptak lęgowy niżu (rozmieszczony nierównomiernie, lokalnie może być liczny). Głównym obszarem lęgowym są Kotlina Biebrzańska oraz bagienna dolina Narwi

- Cyraneczka (Anas crecca) - Najmniejsza kaczka pływająca Europy (dł.: 31-38cm).
Jej siedliskiem są śródleśne jeziorka i stawy, obrzeża jezior i zabagnione doliny rzeczne
Gatunek łowny, wymieniony w Dyrektywie ptasiej, zagrożony utratą siedlisk lęgowych w wyniku osuszania śródleśnych bagienek i dolin rzecznych.

- Czernica (Aythya fuligula) - Długość ciała: 40-47 cm. Kaczor ubarwiony czarno z białymi bokami ciała. Jego ozdobę stanowi długi czub zwisający z tyłu głowy. Samica brunatna z krótkim czubkiem. Dziób szary z czarnym końcem. Czernica przybyła do naszego kraju dopiero pod koniec XIX wieku stając się obecnie jedną z najliczniejszych lęgowych kaczek. Szczególnie chętnie gniazduje w koloniach śmieszek, gdzie często dochodzi do podrzucania jaj do gniazd innych samic.Gatunek łowny, wymieniony w Dyrektywie ptasiej, zagrożony utratą siedlisk lęgowych w wyniku intensyfikacji gospodarki stawowej i związanym z tym pogłębianiem stawów, niszczeniem roślinności wynurzonej i likwidacją wysp.


- Gągoł (Bucephala clangula) - Długość ciała: 42-50 cm. Mniejszy od krzyżówki. Samiec jest ubarwiony czarno-biało. Na zielono połyskującej głowie ma białą owalną plamą u nasady dzioba. Samica szara z ciemnobrązową głową. W locie skrzydła wydają świst. Gągoł jest jednym z nielicznych kaczkowatych, które gniazdują w dziuplach drzew, czasem w znacznej odległości od wody. Młode po wykluciu wyskakują z dziupli i wędrują prowadzone przez samicę do najbliższej wody.

- Edredon (Somateria mollissima) - Długość ciała: 60-70 cm. Duża kaczka, większa od krzyżówki o masywnej sylwetce z dużą głową o charakterystycznym profilu z płaskim czołem. Dość długi dziób jest zielonkawy. U samca w szacie godowej wierzch głowy czarny, policzki białe, a tył głowy zielonkawy. Pierś różowawa. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe białe, a spód ciała czarny. Samiec stopniowo osiąga szatę ostateczną. Samica brązowa, czarno prążkowana. Gatunek morski. W Polsce nie gnieździ się a jedynie zimuje.

- Hełmiatka (Netta rufina) - Kaczka wielkości krzyżówki (53-60 cm). Samiec w szacie godowej ma rdzawożółtą, krótką grzywę na wierzchu brązowej głowy. Szyja, pierś, pas przez środek brzucha i tył ciała czarne, boki białe, a wierzch tułowia brunatny. Dziób i tęczówka czerwone. Samica brunatna z ciemną czapeczką i rozjaśnionymi bokami głowy i spodem ciała. Dziób czarny z różową przepaską na końcu. Jest jedną z najładniejszych i najrzadszych naszych kaczek (ok. 15-20 par lęgowych).
Regularnie gniazduje tylko na kilku stanowiskach głównie w południowej Polsce: w okolicach Oświęcimia i Zatora, Raciborza, w dolinie Nidy oraz na jez. Łuknajno na Mazurach. Ostatnio są oznaki pewnego wzrostu liczebności i zajmowania nowych stanowisk lęgowych.



1997
Katalog Fischer - nr 3538-3539 
Katalog Michel - nr 3686-3687

Na dwóch z czterech znaczkach z serii "Pisklęta zagniazdowniki" przedstawione zostały ohar (Tadorna tadorna) i tracz nurogęś (Mergus merganser).

Ohar - Duża kaczka (58-71 cm), większa od krzyżówki o bardzo skontrastowanym ubarwieniu. Ubarwienie w większości białe z czarną głową o zielonym połysku, rdzawobrązową przepaską na piersi, skrzydła i pasy na grzbiecie czarne. Dziób czerwony, u samca ozdobiony guzem na czole. Ohar jest prawdziwą ozdobą naszych wód i cieszy, że jego liczebność powoli ale systematycznie wzrasta - w kraju gniazduje obecnie ok. 120-140 par, z tego większość na wybrzeżu.

Nurogęś - Większy od krzyżówki (dł.: 58-66 cm). Samiec jest biały z różowym nalotem, czarnym grzbietem i zielono połyskującą głową z grzywiastym czubem. Samica szara z brązową głową z rozczapierzonym czubem. Tak jak wszystkie gatunki traczy jest rybożerny, a jego długi, wąski, czerwony dziób z piłkowanymi brzegami służy do chwytania ryb podczas nurkowania. Gniazduje w dziuplach i różnego rodzaju otworach, co jest rzadkością wśród kaczek. Bardzo nieliczny ptak lęgowy, ok. 1000 par.